המרחב האווירי של עצמי – מוריה רוזנברג, ישראל
בעיניים חצי עצומות הגפתי את הוילונות כדי לגלות שהעולם מכוסה בסמיכה לבנה. רוגע אין סופי ודממה מלכותית, מופרעת רק על ידי קולות הפכפוך של הנהר הזורם מתחת לחלוני. בפליאה שאלתי את עצמי איך הגעתי לנרניה, וכשהזיכרון שלי התעורר נזכרתי שטסתי לכאן עם ג’רמן-וינגז. טקס היקיצה הזה חזר על עצמו בכל בוקר בשבוע האחרון בו התעוררתי […]